​
Digitrek
​
Mark Söhngen heeft een nieuwe digitrek gemaakt, nummer 82.
Deze les gaat over Abbots Bromley Horn Dance .
Bladmuziek is beschikbaar voor de CF en de GC trekharmonica.
In de beschrijving aan het einde van het filmpje kun je lezen
hoe je daar aan komt.
​
​
Green Galore - Ierse Sessie
​
Op een aantal zondagmiddagen door het jaar heen is er een Ierse Sessie in de Ark van Oost in Nijmegen, georganiseerd door Green Galore. Iedere liefhebber van Ierse muziek met eigen muziekinstrument(en) is er welkom. Het is leuk om met anderen en hun verschillende instrumenten te spelen. Bespeel je je instrument(en) nog niet echt goed, dan kun je ook uit volle borst meezingen. Er komen regelmatig trekharmonicaspelers, ook van Woarum Nie. De samenstelling van spelers en publiek is iedere keer anders. Er is een soort basisspeellijst met liedjes. Als je voor de eerste keer komt merk je vanzelf welke dat zijn.
Er is géén bladmuziek beschikbaar!! Dus dat betekent óf uit het hoofd meespelen óf zelf bladmuziek van Ierse liedjes verzamelen. Let wel: de CF-trekharmonica-stemming is niet erg gebruikelijk bij Ierse muziek. Dus neem vooral ook je GC-, AD- en/of BC-trekharmonica mee. Je kunt ook zelf een lied inbrengen en daarbij vermelden in welke toonsoort je speelt. En dat liedje hoeft dus helemaal niet uit die speellijst te zijn. Heb je alleen de bladmuziek van "Mull of Kintyre" voor de CF trekharmonica? Geen probleem. Als je dat vermeldt, dan spelen de andere spelers dat (indien mogelijk) in die CF stemming mee.
​
Hieronder bijvoorbeeld de bladmuziek van The Morning Star in G majeur.
​
​
Doorslaande Tongen 2023
​
Een enthousiast verslag van Bernadet over het zeer geslaagde weekend in november
Thema: Balggeluk.
Vrijdagavond 17 november verzamelden zich meer dan 60 trekharmonicaspelers en een paar
accordeonisten in het voormalig klooster de Beukenhof in het Brabantse Biezenmortel.
Voor mij, als "begonner" was het de eerste keer dat ik dit weekend vol workshops ging meemaken.
Met 6 Woarum Nie- leden in totaal was de club goed vertegenwoordigd (Gera, Maria, Rina, Agnes, Marloes en ikzelf).
De eerste opdracht was om in het kloosterdoolhof (4 verdiepingen, heel veel trappen, gangen en rode deuren)
je slaapkamer te vinden.
Na de koffie en het welkomstwoord was het tijd voor de eerste les.
Net als Gera en Maria had ik me ingeschreven voor de workshop van Greet Wuyts. Wat een geweldige docente!
Ze had veel aandacht voor de niveauverschillen in de groep en was altijd positief.
Zelf was ik al blij als ik de melodie mee kon spelen.
De aanwijzingen en voorbeelden om variaties aan te brengen in de begeleiding aan de bas- en/of de melodiekant waren
heel boeiend, maar voor mij nog niet haalbaar.
Lekker blijven oefenen dus!
Zaterdagmorgen rond 7 uur wekte Eduard Bekker, mede- organisator van dit evenement, ons met trekharmonica muziek.
De rest van de dag werd gevuld met inspirerende lessen, een prima lunch en een lekker diner.
's Avonds was er dans en muziek. Het bal werd geopend met een ouderwetse stoelendans: tranen en buikpijn van het lachen. De vijf docenten maakten de muziek en vooral Raquel Gigot zorgde voor veel hilariteit.
Daarna volgde instructie voor een balfolkdans.
't Klonk eenvoudig, maar in de praktijk bleek het toch best ingewikkeld om op het juiste moment naar voor, naar achter
of opzij te stappen.
De optredens tijdens het Open Podium liepen uiteen tussen Willem Wilmink-liedjes en Wendy Bol, die een paar
mooie melodieën van Mark Söhngen speelde.
In de bar werd daarna verder gespeeld en gedanst, maar toen lag ik al uitgeteld op één oor.
Zondagmorgen vroeg schalde "O, kom er eens kijken" door de gangen en ja hoor, in mijn gezette schoen zat een
muisje van suikerwerk. 's Ochtends leerde Greet ons nog een paar nieuwe stukjes en bereidden we ons voor op
de groepspresentatie.
Na de lunch werden in de grote kapel 5 cirkels van stoelen klaargezet, voor elke lesgroep één.
Vanaf 14:00u liet elke groep horen waar ze tijdens de lessen mee bezig waren geweest: wat een mooie variatie in
repertoire en speelstijlen.
Tot slot vertelde Greet het sprookje van de prinses en de kikker, waarin alle spelers een rol hadden door diverse emoties
uit te beelden op de trekharmonica.
En toen was het echt voorbij. Ik heb genoten én veel geleerd en ga zeker nog een keer naar Doorslaande Tongen!
​
Bernadet
